De witte laarsjes uit De kroongetuige
De kroongetuige, de misdaadroman van Maarten ’t Hart uit 1983, kende ik lange tijd alleen van horen zeggen, omdat Annemieke, onze onderbuurvrouw in Leiden, dacht dat de witte laarsjes uit het boek háár laarsjes waren. Dankzij Delpher kwam ik De kroongetuige laatst weer op het spoor: de columnist Nico Scheepmaker (1930-1990) had het “met heidens plezier” achterelkaar uitgelezen, schreef hij in een van zijn Trijfels. Het bleek een perfect kerstvakantieboek.
Al op de eerste bladzij komen de witte laarsjes voorbij. Ze worden gedragen door Jenny Fortuyn, de femme fatale uit het verhaal. Als zij na een nachtelijke kroegentocht met de farmacoloog Thomas Kuyper spoorloos verdwijnt, wordt hij als getuige gehoord, en wordt dan van getuige verdachte. Op advies van zijn advocaat besluit hij te zwijgen en hij blijft tot aan de rechtszitting in voorarrest. Ondertussen gaat zijn vrouw zelf op onderzoek. Na een lugubere ontdekking raakt zij overtuigd van de schuld van haar man.
De kroongetuige werd wisselend ontvangen. De recensent van De Waarheid vond dat ’t Hart op alle fronten had geblunderd, die van het Nieuwsblad van het Noorden had het in één ruk uitgelezen. Zelf bevind ik mij zeer zeker op de positieve pool. De kroongetuige lijkt me ook een uitstekend boek om te verfilmen, met een spannende plot en interessante personages. In Nederland is dat niet gebeurd, wel in Zweden, als Kronvittnet.
Referenties
Maarten ’t Hart, De kroongetuige, 1983.
» Recensenten over De kroongetuige.
» Bekant in De kroongetuige.
» Ophoesten in Het woeden der gehele wereld.
» Het voortouw nemen in Het psalmenoproer.
» index
Geplaatst op 6 januari 2015.
© de 5e Verdieping 2015