Spookbaan ‘fictieve baan’


Een bekend fenomeen in de lexicografie is het spookwoord.¹ Het is een niet-bestaand woord dat woordenboekmakers in hun woordenboeken stoppen om plagiaat tegen te gaan; als zo’n spookwoord later opduikt in het werk van een concurrent, geldt dat als bewijs van ‘woordroof’.

Een woord dat de laatste tijd opgang maakt, is spookbaan. Niet spookbaan in de betekenis die Van Dale geeft – geen ‘kermisattractie waarbij men in een wagentje door een donkere ruimte rijdt waarin allerlei griezelige wezens zijn opgesteld’ – maar in de betekenis ‘fictieve baan’. Zoals een spookwoord een fictief woord is, is een spookbaan een fictieve baan.

Frankrijk maakt zich op voor de verkiezing van een nieuwe president. Als bij de eerste kiesronde, op zondag 23 april, geen van de kandidaten een absolute meerderheid behaalt, volgt 2 weken later een tweede ronde, waarbij de nummers 1 en 2 het tegen elkaar opnemen. Favoriet was François Fillon, de kandidaat van de centrumrechtse Les Républicains. Bij de republikeinse voorverkiezingen had hij even verrassend als overtuigend afgerekend met oud-president Nicolas Sarkozy en oud-premier Alain Juppé.

Fillon is sociaal behoudend en economisch thatcheriaans. Hij gold als degelijk en rechtschapen. Dus toen het weekblad Le Canard enchaîné vorige maand openbaarde dat zijn echtgenote Penelope vanaf 1997 jarenlang als zijn parlementair assistent op de loonlijst had gestaan en een slordige 830.000 euro had opgestreken, was dat explosief nieuws. Niet het feit alleen dat hij zijn vrouw in dienst had – in Frankrijk is het vrij gewoon dat politici een familielid aannemen als betaalde kracht – maar wel dat mevrouw Fillon niet of nauwelijks voor haar man leek te hebben gewerkt. Meneer Fillon beweert dat zijn vrouw de werkzaamheden in stilte heeft verricht, thuis in hun chateau en province, maar tijdens een interview in 2007 had Penelope Fillon gezegd – in het Engels, ze is van oorsprong Welsh – “I have never actually been his assistant or anything like that. I don’t deal with his communication”.² Het wekt de indruk dat François Fillon de lucratieve spookbaan buiten haar om geregeld heeft.

In Nederland zou een affaire als ‘Penelopegate’ einde oefening betekenen, maar voor veel republikeinse stemmers zijn dergelijke frauduleuze praktijken niet onaanvaardbaar. Wie goed voor zichzelf kan zorgen, kan dat ook voor ons, denkt men misschien. Fillon is nog steeds in de race, maar zijn kansen zijn inmiddels wel behoorlijk geslonken. Op kop in de peilingen gaat Marine Le Pen van het populistische Front National, gevolgd door de onafhankelijke, sociaalliberale kandidaat Emmanuel Macron. Verwacht wordt dat Macron in de 2e, beslissende ronde Le Pen ruimschoots zal verslaan en op 7 mei tot de nieuwe president van Frankrijk wordt gekozen. Voor Penelope Fillon wellicht reden om opgelucht adem te halen.




1 Spookwoord ‘niet echt bestaand woord dat per ongeluk in woordenboeken is opgenomen, of met opzet daaraan is toegevoegd ter bestrijding van plagiaat’ (Van Dale).
2 The Guardian (online), 02-02-2017.


Referenties
Kim Willsher, ‘Penelopegate: my part in the François Fillon scandal’, The Guardian (online), 02-02-2017.
Peter Vermaas, ‘Rechtse kandidaat Fillon verder in het nauw’, NRC Handelsblad, 01-02-2017.
  –  ‘Nervositeit over Le Pen neemt toe’, NRC Handelsblad, 14-02-2017.



» Spookhandtekeningen onder een petitie.
» Spookleerlingen in Brabant en Limburg.
» Criminelen in luxe spookwoningen.
» Tommy Wieringa over de boerkini.
» index


Geplaatst op 15 februari 2017.

© de 5e Verdieping 2017