Een fjelljo in Finnmark in Nooit meer slapen


Eerder schreef ik over een koekoek die de romanfiguur Alfred Issendorf honderden kilometers boven de poolcircel hoort.
Hij hoort ook nog een andere vogel:

  – Niemand hier in het Noorden, zegt Arne, heeft ’s zomers zin te gaan slapen. Kinderen zijn niet naar bed te krijgen. Als een Noor tien jaar op deze hoogte heeft gewoond, is hij uitgeput. ’s Winters te veel slaap, ’s zomers te weinig.
  Het knippen van de heggeschaar klinkt nu dichtbij.
  – Ken jij dat geluid?
  – Het is een fjelljo geloof ik, maar ik heb geen verstand van vogels.
  Ik luister opnieuw naar het geluid dat nu van verderweg komt. Het verwonderlijkste van vogels is dat zij geluiden kunnen voortbrengen die bij materialen horen waar zij helemaal niet over beschikken.

(Het geluid van een heggenschaar. Wat verschijnt bij lezing dan op het trommelvlies van toekomstige generaties, die alleen nog de e-heggenschaar, de electric hedge trimmer, zullen kennen?)

Noordelijker dan Narvik heb ik het nooit geschopt, maar ooit hoop ik nog eens in Finnmark het geluid van de kleinste jager te horen, om te zien of Arne gelijk had.




Referenties
Willem Frederik Hermans, Nooit meer slapen, 1966.



» Een koekoek in Finnmark.
» Facelifting in Nooit meer slapen.
» Oliemolen De Schijtjager.
» index


Geplaatst op 21 april 2016.

© de 5e Verdieping 2016