Is kniert goed Nederlands?


Kniert betekent ‘gierigaard, vrek’. Het is geen Standaardnederlands – het staat ook niet in het Groene Boekje of in de Dikke Van Dale – maar een woord uit bepaalde Hollandse dialecten, zoals het West-Fries en het Zaans.¹ Naast kniert komt ook de vorm kneert voor.² Mooie woorden, met die grappige zogeheten kn-anlaut, die ook zit in knar, knarsen, knekel, kneus, knevel, kniezen, knoert, knoest, knoet, enz.

Een mooi woord dus, kniert, maar bij velen onbekend. Een goed alternatief is krent.

 

 

1 De vorm kniert noemt Boekenoogen voor het Zaans nog niet. Hij vermeldt kniert wel, maar voor Edam (onder het lemma kneerten). Tegenwoordig is kniert echter ook in de Zaanstreek te horen, naast kneert (zo ook kniertig, kneertig).
2 En de daarvan afgeleide bijvoeglijke naamwoorden kniertig en knierterig, en kneertig en kneerterig.

 

Referenties
G.J. Boekenoogen, De Zaansche volkstaal, 1897, lemma’s kneert, kneerten en kneerterig.
Jop Pannekeet (herzien door Joop van Diepen & Andries Sijm), Westfries woordenboek, 1e druk 1984, 4e (herziene) druk 2020, lemma’s kneert, kniert en knirt.



» Schriep ‘gierigaard’.
» Schriep revisited.
» index


Geplaatst op 10 april 2013, gewijzigd op 1 oktober 2017.

© de 5e Verdieping 2013-2017