Oppeuzelen met lange tanden
smikkelen en smullen
Passage uit de roman De zonnewijzer van Maarten ’t Hart:
[…] de laatste maanden had ik, als weer een vriendin apetrots opbelde dat ze grootmoeder was geworden, steeds grote zakken chips uit de supermarkt gerukt. Doodellendig voor de buis hangend had ik die dan opgepeuzeld.
Het woord oppeuzelen wringt naar mijn gevoel, omdat oppeuzelen niet zomaar opeten is, maar langzaam opeten, met kleine hapjes, én met smaak (je kunt wel iets in één hap opeten of verorberen, niet iets in één hap oppeuzelen, je kunt wel iets tegen heug en meug opeten, niet iets tegen heug en meug verorberen of oppeuzelen). Oppeuzelen veronderstelt een positieve gemoedstoestand, niet de miserabele stemming waarin Leonie, de ik-figuur, verkeert.
» De Zonnewijzer van Maarten ’t Hart.
» Stekkeren in De Zonnewijzer.
» index
Geplaatst op 20 januari 2016.
© de 5e Verdieping 2016